تو به من صبر بده، من که دگر صبر ندارم

بسمه تعالی

 

 تو به من صبر بده، من که دگر صبر ندارم

چه کنم، گر ز دو چشمان ترم اشک نبارم

 

 گم شدم در خود و دور از همه در گوشه عزلت

خبر از گردش چرخ و فلک و دهر ندارم

 

روزگاری است عجیب و اجلی هست قریب

من که در کام ز ایام بجز زهر نیارم

 

همه ناراحت و قهرند و ندانم از چه

من که در سینه به جز بذر وفا هیچ نکارم

 

من دگر خسته شدم بس که به امید تو ماندم

کو وفایی که به پایش ز تنم جان بدرارم

 

اسمان شرم نمود از سر  جوری که تو کردی

                                      لیک من باز تو را در خط یاران بشمارم

 

نامی از دست برفت و به نظر هیچ نیامد

 گر چه بر دفتر ایام دو بیتی بنگارم

 

 عباسعلی اسکندریان(نامی)

 

 ۱۴/۷/۸۹

 

 

تسلیت فقدان جناب صابری

بسمه تعالی

انا لله و انا الیه راجعون

   تو یک گل چیدی اما باغ گل را با خودت بردی   

     عچب بی رحمی ای دست اجل ای کاش می مردی

با نهایت تحسر و تاثر قلبی ضایعه درگذشت دوست عزیز و هنرمند درد

 آشنا  جناب اقای محمد تقی صابری را به خانواده محترم و دوستان و

 همشهریان گرامی تسلیت عرض نموده، علو درجات را در بهشت رضوان

 الهی برای آن مرحوم و صبر و شکیبایی  و طول عمربرای خانواده معزز

 بخصوص آقای علی صابری و دوستان و آشنایان از درگاه ربوبی خواستارم و

 از اینکه بدلیل  ماموریت شغلی  و بعد مکان هم دیر مطلع شدم و هم

 امکان شرکت در مراسم آن سعید فقید  برایم میسر نشد عذر خواهی می

 نمایم.

 

  عباسعلی اسکندریان