بسمه تعالی

 

   عاشقم لیک به عشق تو مرا راهی نیست 

                      بیگناهی  که سزوار ته چاهی نیست

 

فرصت از دست برفت و چه ثمر داشت مرا  

             عشق یک جانبه ام را که به تو راهی نیست

 

         خسته از تشنه دویدن ز پی  رود سراب                       

 قحط آب است  که مهلت به قد آهی نیست 

  

    آنقدر پاره نمودی تو به شمشیر جفا

   رشته مهر و وفا را و جز اکراهی نیست

 

             گر چه در حسن و محبت  شده ای شهره  شهر        

         با من افسوس که لطفت  به قد کاهی نیست

 

        خواهم از دست تو فریاد کشم تا به  فلک                       

           لیک  صد حیف که صوتی  و گلوگاهی نیست

 

           چه شود کم ز تو گر عاشق خود دریابی                       

   من که می میرم و از عمر بجز ماهی نیست

 

       نامی حسته دل ار مرد به ایام شباب  

    قهر قهار مدام است و  گهگاهی نیست

                                                                                                                   دکتر اسکندریان 5/10/87