زیبا از مولوی زیبا
بسمه تعالی
این شعر زیبا از حضرت مولانا تقدیم به همه دوستان عزیز
فقط خواهش می کنم به من خورده نگیرند بعض دوستان که چرا مثلا به زبان انگلیسی نیز آمده است از آنجا که کل این مطلب به صورت یک پست الکترونی برایم رسیده بود برای حفظ امانت عینا آن را آوردم.
موفق باشید.
This is very Beautiful calligraphy and of course Poetry. It is:
Not Christian or Jew or Muslim,
Not Hindu, Buddhist, Sufi, or Zen.
Not any Religion or Cultural System.
I am Not from the East or the West,
Not out of the Ocean or up from the Ground,
Not Natural or Ethereal,
Not composed of Elements at All.
I do not Exist, am not an Entity
in this World or the Next,
did not descend from Adam and Eve
Or any Origin Story.
My place is placeless,
A trace of the traceless.
Neither Body or Soul.
I belong to the Beloved,
I have seen the two Worlds as One,
and that One call to and Know,
First, Last, Outer, Inner,
Only that breath-breathing
HUMAN BEING. RUMI
نه مرادم نه مریدم
نه پیامم نه کلامم
نه سلامم نه علیکم
نه سپیدم نه سیاهم
نه چنانم که تو گویی
نه چنینم که تو خوانی
و نه آنگونه که گفتند و شنیدی
نه سمائم نه زمینم
نه به زنجیر کسی بستهام و بردۀ دینم
نه سرابم
نه برای دل تنهایی تو جام شرابم
نه گرفتار و اسیرم
نه حقیرم
نه فرستادۀ پیرم
نه به هر خانقه و مسجد و میخانه فقیرم
نه جهنم نه بهشتم
چُنین است سرشتم
این سخن را من از امروز نه گفتم، نه نوشتم
بلکه از صبح ازل با قلم نور نوشتم...
گر به این نقطه رسیدی
به تو سر بسته و در پرده بگویــم
تا کســی نشنـود این راز گهــربـار جـهان را
آنچـه گفتند و سُرودنـد تو آنـی
خودِ تو جان جهانی
گر نهانـی و عیانـی
تـو همانی که همه عمر بدنبال خودت نعره زنانی
تو ندانی که خود آن نقطۀ عشقی
تو خود اسرار نهانی
تو خود باغ بهشتی
تو بخود آمده از فلسفۀ چون و چرایی
به تو سوگند
که این راز شنیدی و نترسیدی و بیدار شدی در همه افلاک بزرگی
نه که جُزئی
نه که چون آب در اندام سَبوئی