هوس یار

بسمه تعالی

 

هوس یار

 

دیری است دل ما هوس یار ندارد

این آهوی وحشی به کسی کار ندارد

 

از بس که ریا دید ز یاران ریایی

 یک شهر پر از دشمن و یک یار ندارد

 

بیچاره دل ما که در پاسخ نیکی

مزدی بجز از طعنه اغیار ندارد

 

صافی و صداقت گهری است که امروز

 اندر سر بازار خریدار ندارد

 

 روزی دلم ایینه ای از مهر و وفا بود

آیینه صافی که زنگار ندارد

 

 حساس به زیبایی و خوبی و صفا بود

آن دیده که اکنون دگر آن کار ندارد

 

خواهم که ان الحق بزنم لیک چو منصور

 سر طاقت رفتن به سر دار ندارد

  

دل نیست  دگر تا که برد دلبری آن را

 نامی دل آزرده که دلدار ندارد.

                        

مصطفی ی کردگار

بسمه تعالی

 

مصطفی ی کردگار

 

تقدیم به روح تابناک پیغمبر ختمی مرتبت حضرت محمد ابن عبداله صلوات الله علیه

 

 تو یک گل چیدی اما باغ  گل را با خودت بردی

عجب  بی رحمی ای دست اجل ای کاش می مردی

 

تو با این کار حتی  اصل هستی را فنا کردی

ندانستی  مگر" لولاک" را که اورا چنین بردی

 

دگر کی دست خلقت  آورد پیغمبری چون او

چو مهر خاتمیت را خدا بر اوی بسپردی

 

پیمبر بود و بهر کل عالم مهر و رحمت بود

اگر چه بیش از پیغمبران،  رنج و تعب بردی

 

همو که دوست دارد عطر و پاکی و نماز و زن

که بودش مصطفی ی کردگار از دوره خوردی

 

امین جان و مال مردم  و ایات قرانی

خدایش  صبر داد از بس غم دین بشر خوردی

 

بشر شد بی پدر از رفتن آن مایه بودن

به دیدار خدایش رفت ، بشر از داغ افسردی

 

 دکتر اسکندریان(نامی)  17/12/1386

مصادف با سالروز رحلت جانگداز آن حضرت

اي صفاي روزگاراني كه جمع دوستان

 

بسمه تعالی

 جمع دوستان

 

تك درخت تشنه دور بيابان غمم    

   سالها در انتظار آب حتي يك نمم

 

شاخه ها بشكسته وبرگ و بر من ريخته   

   همچنان در معرض  آزار طوفان غمم

 

غصه دارم چون ندارم سايه اي بالا بلند

 تا نشاطي آورم درخور كه اينسان من كمم

 

از جواني تا كهنسالي در اين صحراي غم

   حال من مصداق امروزي يك آه و دمم

 

پيش من آييد ياران  يا ز من يادي كنيد     

زندگي پيچيده ما را سخت و در پيچ و خمم

 

اي صفاي روزگاراني كه جمع دوستان

بر قرار و بنده نامي نه، كه گويي حاتمم

 

                دكتر اسكندريان (نامي)

                4/11/1389 اصفهان