سلام بر دوستان عزیزم که همه را واقعا دوست دارم. همگی شما خواهران و برادران مهربان من هستید. خودتان می دانید که از دیدن پیام های پر مهر شما چقدر خوشحال می شوم. من می دانم که شما هم همین احساس را دارید و برای همین واقعا از عمق وجود ناراحتم که به دلیل گرفتاری فوق العاده که خصوصا در چند ماهه اخیر عمدتا از ناحیه بعض از بندگان خدا ایجاد شده نه فرصت نوشتن مطلبی ذست می دهد و نه ارسال پیامی برای عزیزان. لذا از این جهت اعتذار قلبی مرا پذیرا باشید. و بهایی سنگین نیز برای آن پرداخنه ام. بهایی چون از دست دادن چندین دوست خوب و عزیز که از من رنجیدند و چه بسا به حساب بی معرفتی من گذاشتند و مرا از صفحه دل و وبلاگ خود حذف نمودند و مرا در حسرت همیشگی گذاشتند. متاسفانه در این شرایط بقول خودم:
نه شعر تازه نه احساس شعر می آید نه یاد یار نه خطی ز مهر می آید
ز بس که خون دل از دیده ی پر آب چکید نه آب دیده نه رنگی به چهر م یآید
فسرده گشت جهان از نبودن خورشید کی آفتاب مشعشع ز مهر می آید
چو تیر فتنه ببارد ز هر طرف بر ما چه فرق آن که ز خود یا ز غیر می آید
چه روی داده ندانم که مدتی است دراز نه زاهدی و نه رندی به دیر می آید
گمان که کار جهان جمله در هم است وخراب نه راه چاره نه تدبیر بکر می آید
فسرد نامی دل خسته بس تحمل کرد کی عاقبت شه گردون سپهر می آید
با این وجود بر خود فرض دانستم برای تمام دوستان عزیزی که در این ایام سالگرد تولد/نامزدی/ازدواج/عروسی/حاجی کربلایی شدن و... آنهاست صمیمانه با همه وجود تبریک گفته و از همه ملتمس دعای خیر هستم.
خدا همه را کمک نماید انشا ا
شاد و تندرست در پناه امام عصر علیه السلام باشید.
دکتر اسکندریان
