میمه ی اصفهان

نه شعر تازه نه احساس شعر مي آيد

نه شعر تازه نه احساس شعر مي آيد

نه ياد يار نه خطي ز مهر مي آيد

ز بس كه خون دل از ديده پر آب چكيد

نه آب ديده نه رنگي به چهر مي آيد

فسرده گشت جهان از نبودن خورشيد

كي آفتاب مشعشع ز مهر مي آيد

چو تير فتنه ببارد ز هر طرف بر ما

چه فرق آنكه ز خود يا ز غير مي آيد

چه روي داده ندانم كه مدتي است ذراز

نه زاهدي و نه رندي به دير مي آيد

فسرد نامي دل خسته بس تحمل كرد

كي عاقبت شه گردون سپهر مي آيد

                              دكتر اسكندريان(نامي)