بسمه تعالی

دوستان با دقت بخونده و انشا ا. نظرای مفید هادیده.

 

میمه ای شهر قشنگ ارزو                   ای که داری از جوونی رنگ و بو

ای عاروسد تخت سور   پر طلا                دور بو از اهل تو درد و بلا

ای زومادد کهرو و کوه قل کریز             ای فدای تو گرده جون عزیز

دوسدد دارم که  مهرد  در دله                 مهر تو بسرشته با اوو و گله

قدر تو اونی زونه که مثل من                  دوربو چند سالی ا ز تو مثل من

میمه ای تاریخ ایرو ن کهن                   ای به یا مونده ز مردای وطن

ای تو آباد از سر لطف خدا                 ای که مردمد بونده از غم یدا

مردموند همه خب و مهربون                بنده با هم همه شاد و همزبون

همه بنده زحمتکش وآبرودار               هچکی کارکردند نشدا ننگ و عار

خویش و قوما داردشون از هم خبر         یار هم بنده وقت خوف و خطر

نونی و آش یه و دلهای خوش             همه زرنگ و دونا و اهل هش

روجگار خبی بو با سختیاش              حسرتش بمونده با  دلتنگیاش

نزونن چه حوری گردا روجگار         که نتیجش این گردایه حال کار

این چل سالی که بشو چون برق و واد   خیلی چیها عوض ببو مثل واد

میمه یا بمنده از این قافله                  میمه در خوو و زمونه راحله

اما چرا یا بموندیمه هاما  ؟                  چرا غافل بویمه و وی راهنما؟

فکر بکرده دوستان اهل فکر               چاره ای بویزمه شاید بکر بکر

منتظرم  تا برسنیده جواب                 بعد فکر و مشورت با ...

 

دگتر اسکندریان(نامی)